Bemoeizucht van de overheid

Gegadigden voor een boerderij in de Noordoostpolder moesten een selectieprocedure ondergaan. Willem van der Sar vertelt:

Bram Lindenbergh

Bram Lindenbergh was als hoofd van de onderafdeling Domeinbeheer van de Directie van de Wieringermeer verantwoordelijk voor de selectie van pachters (foto collectie RIJP).

Alle rechten voorbehouden

Geselecteerd?! Man hou op! Verschrikkelijk! Moet je maar aan mijn vrouw vragen hoe ze werd geselecteerd. Ik vroeg een huis aan en kreeg er één toegewezen. Toen kwamen ze eerst eens eventjes bij moeders kijken. Zij was 22 jaar, dus ze was nog echt niet zo bedorven. Toen kwamen ze bij mijn moeder vragen hoe of wat. En daar zat ze bij, daar keken ze in een kastje. Bij ons is dat niet zo erg geweest, maar ik weet dat ze kasten hebben opengetrokken in de huizen van arbeidersmensen die hier in de polder wilden werken, om te kijken hoe het eruitzag.

Ze kwamen bij mijn vrouw thuis, en dan vroeg er zo'n sociaal-werkster:

"En wat ga je daar doen dan, als jullie daar wonen?"

Ja, dat is de grootste onzin die er gevraagd kan worden. Maar ze zaten ermee, er zat wat achter, want ik had dat formulier ingevuld: "Wanneer wenst u de woning te betrekken?" Daar had ik opgeschreven: "Zo spoedig mogelijk." Toen dachten ze dat het een 'moetje' was. In die taal gesproken. Aan mijn vrouw niet rechtstreeks gevraagd, maar aan mijn moeder vroegen ze of de trouwdatum vaststond. Mijn moeder was zo verontwaardigd en zei:

"Ze hebben nog niks!!"

Bron: R. van Loenen (red.), Zuiderzeewerken. Dl. III Noordelijke Hogeschool Leeuwarden 2005.

Alle rechten voorbehouden