Willem (Wim) Revet werd geboren in Gouda. Hij volgde een opleiding HBO Bouwkunde in Rotterdam. Na de voltooiing daarvan ging hij in militaire dienst. Revet was gelegerd in het toenmalige Nederlands-Nieuw-Guinea.
In 1953 keerde Revet terug naar Nederland, waar hij een aantal cursussen volgde op het gebied van weg- en waterbouw. Daarna keerde hij terug naar Nieuw-Guinea, als medewerker van de Hollandsche Beton Maatschappij (HBM), een grote bouwonderneming. Revet was betrokken bij de bouw van wegen, vliegvelden en civieltechnische werken voor Shell.
In 1962 droeg Nederland de soevereiniteit over Nederlands-Nieuw-Guinea over aan Indonesië. Revet keerde terug naar Nederland, waar hij als technisch hoofdambtenaar in dienst trad van het openbaar lichaam 'Zuidelijke IJsselmeerpolders' (ZIJP). Hij vestigde zich met zijn gezin in Biddinghuizen. Revet bleef niet lang ambtenaar; al na enkele jaren werd hij hoofd van de afdeling Woningverbetering en Stadsvernieuwing van de Nationale Woningraad in Amsterdam. Dit was de nationale vereniging van woningcorporaties.
In 1973 werd Revet benoemd tot stadsvernieuwingsconsulent op het ministerie van Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening. Hij bleef dit werk doen totdat hij in 1989 met de VUT ging.
Revet was, naast zijn drukke werkzaamheden, bijzonder actief op politiek en maatschappelijk vlak. Zo was hij onder meer lid van de Adviesraad van het openbaar lichaam ZIJP namens het Progressief Akkoord. Dit PAK was een samenwerkingsverband van de lokale afdelingen van enkele progressieve partijen, inclusief de PvdA, waarvan Revet lid was.
Tevens behoorde hij in 1969 tot de oprichters van de Woningbouwvereniging Oost-Flevoland, voorloper van woningbouwvereniging OFW. Tot 1994 bleef hij voorzitter van het bestuur.