Wie had dat ooit gedacht.....

... Zeven jaar later keerden we weer terug.

Ondergaande zon in Zuidelijk Flevoland

Ondergaande zon in Zuidelijk Flevoland (Fotocollectie RIJP; J. Potuyt).

Alle rechten voorbehouden

Het was in de zomer van 1970. We hadden ons op 1 juli verloofd in de jeugdherberg van Emst/Epen op de Veluwe waar we elkaar een jaar tevoren hadden leren kennen.

Op de brommer reden we door de Noordoostpolder via Marknesse om een nichtje in Emmeloord te bezoeken. Vervolgens reden we over Oostelijk Flevoland naar Amsterdam en Haarlem. Lelystad was net boven het maaiveld verrezen. Gloednieuwe huizen en een hoog pioniersgehalte is wat ons is bijgebleven. Over de dijk van Zuidelijk Flevoland reden we naar de Randstad. We dronken iets bij het restaurant bij het gemaal 'De Blocq van Kuffeler'. Over de nog bijna maagdelijke Hollandse brug reden we weer het oude land binnen en toen nog via smalle weggetjes kwamen we weer in de vertrouwde omgeving van Weesp en omgeving. Dat tochtje door dat nieuwe land heeft kennelijk bij ons iets achtergelaten, want zeven jaar later keerden we terug naar Lelystad. Niet om er langs te rijden op de brommer maar om er te gaan wonen. En dat doen we nu al 31 jaar en genieten nog elk keer als er weer iets nieuws aan het nieuwe wordt toegevoegd.

Bron: Lelystad, Lammert en Rhea Wierstra, 13 oktober 2008.

Alle rechten voorbehouden