“Boem, dan lag de boom om!”

De ‘oude’ bomen van Zeewolde

De groei van Zeewolde had allerlei consequenties voor het nog jonge landschap, aldus Ernst Cramer, die in 1985 naar Zeewolde kwam. Er werd wel geprobeerd om bomen die spontaan waren gegroeid, zoveel mogelijk te behouden, maar dat lukte niet altijd.

Zeelt

De Zeelt in Zeewolde (collectie J. Poelhekke).

Alle rechten voorbehouden

Op het moment dat Zeewolde-Zuid gebouwd werd woonden wij ineens in Zeewolde-Noord. Dat klinkt natuurlijk als je je huis wilt verkopen ook opeens veel slechter dan dat je in Zeewolde-Zuid woont. Daar hebben we toen in de gemeenteraad ook wel eens erg lacherig over gedaan. Maar in Zeewolde-Zuid heb je aan de andere kant, aan het einde vlak bij het bos, de Vissenbuurt. Daar waar de Winde is en de Zeelt, is het helemaal herverkaveld. Daar was namelijk spontaan bos opgeschoten. Eén van de stukken daarvan lag, zeg maar, tussen de RCN en het dorp in. Daar was spontaan bos opgeschoten.

Toen de plannen werden gepresenteerd, kwam er ook een aantal mensen. Er werd op een gegeven moment echt gezegd van:

“Er staan hele bijzondere pioniersbomen, het begin van een bos; jonge elzen, esdoorn. Het is zonde om dat te kappen. Het zijn cadeautjes, je hoeft geen bomen neer te zetten, die staan er al. Er staat ook rotzooi tussen zoals populier en berk, maar het is eigenlijk al een hartstikke mooi gebied.”

Toen is dat hele gebied herverkaveld, dus het plan dat er was is helemaal van tafel gegaan. Dat is echt gebeurd onder de invloed van de bewoners.

Er is toen een inventarisatie gemaakt van welke stukken dan moesten blijven staan. Die staan er ook nog steeds, dat zijn ook veel grotere bomen die in die wijk staan dan in de rest van Zeewolde. Die stonden er dus al voordat die huizen er gebouwd werden, terwijl bij ons alle bomen nog neergezet moesten worden. Daarom staan daar dus die bomen, er staan hele mooie stukjes tussen.

Maar ja, bij een aantal kavels was het toch een beetje ingewikkeld, want ja die boom staat er toch. Dan kwam er zo’n vrachtwagen met zand:

“Ja, komt u maar naar achter, naar achter…. Ho, ho…. Dat is te ver!”

Boem, dan lag de boom om en was het probleem opgelost. Dat is gewoon serieus gebeurd! Maar er is wel echt invloed geweest van de bewoners geweest op hoe we dat moesten doen.

Bron: Landschapsbeheer Flevoland, interview van Sjoukje Jager met Ernst Cramer.

Alle rechten voorbehouden