Bart Schultz
Daarnaast zijn er vier grote landaanwinningsprojecten gerealiseerd: de Greater Mekonpolders met een totale oppervlakte van 51.000 hectare, de Chiengrak-Klongdarnpolder van 24.000 hectare en de Petchburi- en Pranburipolders, elk 3.200 hectare. Voor de aanleg van het tweede internationale vliegveld van Bangkok is een aparte polder gemaakt.
In de polder van het tweede internationale vliegveld van Bangkok liggen twee waterbeheersingssystemen. Bij de ontwerpneerslag met een kans op optreden van overstromingen van twintig procent per jaar kan het ene systeem vol zijn. Voor het andere systeem staat het water dan nog 25 centimeter onder de oppervlakte.
Omdat de ontwerpnormen voor de bescherming van de polders in Thailand erg laag zijn komen er regelmatig overstromingen voor. Zo was er in 2011 een grote overstroming, waarvan gezegd werd dat een dergelijke overstroming een kans van optreden van twee procent per jaar had. Er waren ruim 800 doden, circa 10.000 mensen moesten worden geëvacueerd, 13,6 miljoen mensen ondervonden problemen door de overstroming en de totale schade bedroeg circa 35 miljard euro.
In 2012 nam ik deel aan de conferentie van de International Commission on Irrigation and Drainage (ICID) in Adelaide, Australië. Tijdens deze conferentie was er ook een sessie van de ICID Werkgroep betreffende integraal rivierbeheer. Ik ga altijd naar de sessies van deze werkgroep, want je krijgt in deze bijeenkomsten een uitstekend beeld van wat er in de verschillende landen in de afgelopen periode heeft gespeeld op het gebied van de aanpak van rivieren en overstromingen. Deze keer gaf de vertegenwoordiger van Thailand een uitstekende presentatie over de overstroming in 2011. Hij schetste hoe de overstroming was veroorzaakt, welke maatregelen er waren genomen en welke discussies er waren geweest. Er was namelijk ook nogal wat discussie geweest over de waterafvoer vanuit één van de stuwmeren, waardoor de overstroming erger zou zijn geweest dan bij een andere aanpak het geval zou zijn geweest. Hij was het daar niet mee eens en vond dat de waterafvoer onder de gegeven omstandigheden wel optimaal was geweest. Hij liet daarvoor verschillende grafieken zien om dat toe te lichten.
Omdat er, onder andere, zeer veel schade aan fabrieken in de omgeving van Bangkok was geweest, waren de betreffende bedrijven op eigen initiatief inmiddels bezig om de hun bedrijfsterreinen beter te gaan beschermen tegen overstromingen. Op zichzelf was dit voor die terreinen een goede maatregel, maar de vraag was nu of dit bij een volgende extreme rivierafvoer zou leiden tot nog hogere waterstanden in de gebieden waar de bescherming niet zou zijn verbeterd. De tijd zal moeten uitwijzen welke problemen zich bij een volgende extreme rivierafvoer zullen voordoen.
Ondertussen gaat de bodemdaling in Bangkok en omgeving met plaatselijk zo’n 3-4 centimeter per jaar nog steeds door, alsmede de zeespiegelstijging van 0,3 centimeter per jaar. Dit leidt er natuurlijk toe dat de situatie steeds slechter wordt en dat veel ingrijpender integrale maatregelen noodzakelijk zullen zijn. Tot op heden heeft men het echter nog steeds niet aangedurfd om een dergelijk integraal plan te ontwikkelen en uit te voeren. Het zal dus nog wel de nodige jaren en wellicht nog enkele overstromingen duren voordat de benodigde maatregelen ook echt zijn gerealiseerd.
