Redactie
Toen zijn we wel om de tafel gaan zitten als Flevo-overleg, en met name Lammers, Bruins Slot, burgemeester van Zeewolde, en ik, hebben vóór die tijd gelobbyd. Bij leden van de Tweede Kamer, ieder naar zijn eigen politieke geestverwant. Lammers naar [Schelto] Patijn, Bruins Slot naar [Frans Jozef] van der Heijden en ik naar [H.Th.M.] Lauxtermann.
Om de nieuwe provincie te promoten zijn we naar die Kamerleden toegegaan. En dat ging goed. De Tweede Kamer was er ook vrij snel mee klaar. Alleen, toen kwam de Eerste Kamer. Daar hebben wij geprobeerd hetzelfde te doen. Ik herinner me dat ik op een gegeven ogenblik bij [W.J. "Molly"] Geertsema was, de fractievoorzitter van de VVD-fractie in de Eerste Kamer, die mij vriendelijk ontving. Ik kende hem nog wel van vroeger, toen hij ooit burgemeester van Warffum was en ik op het provinciehuis werkte. Maar hij zei:
“Kom nou, ben je nu helemaal gek! Een provincie met zes gemeenten! In Gelderland had ik er meer dan dertig, veertig, en daar had ik geen dagwerk aan!”
De ministers Rietkerk van Binnenlandse Zaken en mevrouw Smit-Kroes van Verkeer en Waterstaat hadden veel moeite Kamerleden te overtuigen. Uiteindelijk werd het wetsvoorstel tot instelling van een twaalfde provincie met een enkele doorslaggevende stem aangenomen. [...]
Wij, en ik zie dat nog voor me, zaten op de publieke tribune. Rietkerk en mevrouw Smit moesten dus het wetsontwerp verdedigen. We hebben daar – letterlijk niet helemaal – met het zweet in de handen gezeten. En uiteindelijk is de stemming geweest, en was er - zoals gezegd - een kleine meerderheid. Toen kwamen beide ministers bij ons. Gelukgewenst en ook even de uitkomst uitvoerig en uitbundig besproken.