De provinciewording een goede zaak?

Flevoland als scharnier tussen het westen en het noorden

Vanaf begin af aan is er getwijfeld aan het bestaansrecht van Flevoland, de twaalfde provincie. Amper zeven jaar na de provinciewording kwam D.IJ.W. de Graaff-Nauta, staatssecretaris van Binnenlandse Zaken, met het idee Flevoland weer op te heffen. In 2012 stelde minister van Binnenlandse Zaken Ronald Plasterk een fusie voor tussen Flevoland, Noord-Holland en Utrecht. Maar voormalig gedeputeerde Evert Vermeer vindt het een goede zaak dat Flevoland de twaalfde Nederlandse provincie is geworden én gebleven.

bezetting provinciehuis

Bezetting van het provinciehuis van Flevoland in Lelystad door ambtenaren in verband met de dreigende opheffing van de provincie, 26 april 1993 (foto Ada van Dijk; Museum Batavialand, fotocollectie SHCF).

Alle rechten voorbehouden

Ik ben ervan overtuigd dat dit verreweg de beste oplossing is geweest. Afhankelijk van de landelijke discussie denk ik dat het nog heel lang zo zou blijven. Ik zie niets in die discussies over herstructurering. Het leidt allemaal maar af van de inhoud. De praktijk heeft laten zien dat in Nederland grotere en kleinere provincies best naast elkaar kunnen bestaan.

Voor de ontwikkeling van het gebied is het heel goed geweest. Gezien de geschiedenis van het landschap is het gewoon een eenheid. In zijn watersysteem en zijn ligging tussen het westen, het noorden, en het oosten heeft het gebied een eigen positie. Ik vind dat die eigen positie op dit moment wat te weinig wordt benadrukt. Ik zou er bij wijze  van spreken zo weer mee aan de gang willen gaan! [...] 

Die provincie moet als het ware al een spinnetje in het web zitten. Ze zou heel betekenisvol kunnen zijn. Wij – Henk [Licher] en ik – waren in de Randstad een factor, want als Zuid-Holland en Noord-Holland aan het bakkeleien waren, waren wij de intermediair, omdat wij gevaarloos waren voor die grote provincies. Wij hadden een behoorlijk centrale rol in de discussie daar, hoor! Utrecht deed dan ook wel mee. Maar we hadden ook goede contacten met het noorden, over de spoorlijn waar we mee bezig waren, en de korte verbindingen naar het noorden, toen die snelweg er moest komen. Het is ook allemaal een gedoe geweest omdat voor elkaar te krijgen. Dan ben je een soort scharnier, en daar kun je heel veel mee, denk ik

Bron: Museum Batavialand te Lelystad, Project Provinciewording, interview met Evert Vermeer, 19 mei 2011

Alle rechten voorbehouden