Het diepvrieshuisje van Nagele en de ‘witte’grond van Schokland

1 geïnteresseerde

Wie diepgevroren voedsel had, was eerst op Emmeloord aangewezen. Later kregen ook sommige dorpen een eigen diepvrieshuisje. Janus van Arendonk maakte er in Nagele ook gebruik van.

Het polderdorp Nagele in 1968.

Het polderdorp Nagele in 1968.(foto J.U. Potuyt, collectie RIJP).

Alle rechten voorbehouden

Ja, we zijn eerst naar Emmeloord gegaan, daar was een heel groot diepvrieshuis. En toen kregen we hier zo’n diepvrieshuis en toen later, toen hebben we allemaal zelf een diepvries gekocht. Maar die in Nagele die is er dus nog. Die is van Broekhuizen, die bewaart er verf. Die staat er nog wel. Ja, aan een buitenweg op het industrieterrein. Ja, met meer dan honderd luiken.

De boerderij lag vrij kort bij Schokland. Nou, in het begin vonden wij Schokland de beste grond die er was, dat vonden wij gewoon. We keken er vanaf de Sluitgatweg op. Die grond was eerder wit. De boeren konden daar een week of veertien dagen eerder uien zaaien. Daar zaten ze op te wachten. Toen was het de beste grond, zo noemden wij dat. Schokland zelf vonden we heel mooi.

Bron: Landschapsbeheer Flevoland, interview met de heer Janus van Arendonk door Twan van Meijel, 25 februari 2011.

Alle rechten voorbehouden