Een geweldig mooie gemeenschap in Lelystad Haven

1 geïnteresseerde

Wim Meuleman kwam als gemaalmachinist naar Oostelijk Flevoland. Vanaf zijn tijdelijke woonplaats Urk zag hij hoe de laatste hand werd gelegd aan de Noordoostpolder en hoe aan de andere kant de opbouw van Lelystad begon.

Kinderen Lelystad Haven

Optocht van kinderen in Lelystad Haven naar aanleiding van 10 jaar drooglegging Oostelijk Flevoland, 1 juli 1967 (Batavialand, collectie Grietje van der Meulen).

Alle rechten voorbehouden

De gemeenschap in Lelystad Haven was heel samenhangend. Mijn vrouw had net een bevalling gehad en een operatie, nog maar zeven weken geleden. Die was nog niet zo fit toen ze hier kwam. Toen hebben mijn ouders meegeholpen met de verhuizing. En er woonde hier al wat familie die we kenden uit Kampen. We waren hier nog maar net, toen kwam er al een meneer die ons kende via mijn ouders. Die kwam hier binnen en ik zei dat ik belangstelling had voor een volkstuin. Hoe zit dat hier? Hij zei:

"Ik ben de voorzitter en er is net iemand weggegaan. Die tuin kun je overnemen, maar dan word je ook meteen penningmeester. Ha, ha, ha." 

Dus toen kon ik meteen beginnen om contributie en pacht te innen. Zo groei je zo’n gemeenschap van zelf in. Ja, het was hier een geweldig mooie gemeenschap.

Bron: Landschapsbeheer Flevoland, interview met de heer Wim Meuleman door Nico de Jong, 22 februari 2011.

Alle rechten voorbehouden