Het landschap maken we met elkaar

In het begin was de aarde woest en ledig. Maar, vindt Jan Olieman, mensen maken met elkaar het landschap. Ieder doet wat anders, maar samen maken ze er iets moois van.

Oostelijk Flevoland 1961

Oostelijk Flevoland. Overzicht van kavel N 61 beplant met Kaukasische spar (Picea oriëntalis), geplant in het voorjaar van 1958 (Fotocollectie Directie Wieringermeer, J.U. Potuyt).

Alle rechten voorbehouden

Wij houden van de wind en de regen. Dat maakt niet uit. Maar je neemt toch maatregelen ter vervanging van een singel op dat moment. En je gaat in de luwte van de schuur zitten in plaats van achter een leuk bosje met je stoeltje. En ja, de vergezichten…Over vergezichten gesproken, dat herinnert me aan een van onze buren die verhuisd is naar buiten de polder. En wanneer die dan twee keer per jaar even hier langs komt voor familiebezoek en verjaardagen, dan gaat hij vijf minuten voor het raam staan, want hij mist, waar hij nu woont, gewoon het vergezicht. Ook waar we hier zitten. Maar hij mist dat in het oude land nog meer… Ja, wat is het dan zonder bomen en, zoals u zegt met de bomen. Ja, de aarde is woest en ledig en je gaat ontginnen. En je gaat wat maken. Dat doe je niet alleen natuurlijk. Wij deden iets op de grond en een ander deed iets met de begroeiing langs de wegen. Ik bedoel, met elkaar maak je dan dat landschap.

Bron: Landschapsbeheer Flevoland, interview met de heer Johannes Olieman door Carine Nieuwenhuis, 21 maart 2011.

Alle rechten voorbehouden