"Eerst Urk zien en dan pas sterven"

Toen Gerrit Marsman in 1956 in de Noordoostpolder kwam wonen, hoorde hij van zijn collega Henk te Raa het volgende verhaal.

We woonden in Kamp Blokzijl hier, dus dat was vlakbij en dan moesten we ons melden op die cultuurboerderij hier, op de eerste boerderij en dan gingen we met de schop aan het graven. En alles was kaal. Toen hadden ze tegen elkaar gezegd:

"Wat, we moeten zo een greppel graven tot aan Urk toe? Maar daar komen we niet voor onze dood."

En hij [Henk te Raa] zegt:

"Toen sloegen we elkaar op de schouder en zeiden: Eerst Urk zien en dan pas sterven."

Bron: Landschapsbeheer Flevoland. Interview Irene Haalboom met de heer Gerrit Marsman op 30 november 2010.

Alle rechten voorbehouden