De Koude Oorlog en het landschap van de Noordoostpolder

1 geïnteresseerde

De Koude Oorlog had invloed op het grondgebruik in de Noordoostpolder. Waar Piet Kelder bomen wilde planten, mocht het niet en waar hij het landschap open wilde houden, moesten bomen komen.

Interviewfragment Piet Kelder

Alle rechten voorbehouden

Er was zat ruimte, maar we leefden in de tijd van de Koude Oorlog. Dus elke vierkante meter die voor de landbouw geschikt gemaakt kon worden, moest geschikt gemaakt worden. Zelfs in het oostelijk deel van de polder, het gebied tussen Lemmer en Vollenhove. Ik ben er zeker van als dat deel van de polder niet in 1942 drooggevallen was, maar in 1962, de tijd van Oostelijk Flevoland, dan was het nooit van zijn leven boerengrond geworden, maar dan was het recreatie en natuur geworden en een breed randmeer er langs.Ik heb daar nog wel eens een lans voor gebroken om dat te maken, want die boeren daar…Ik herinner me een boer, die woonde in de buurt van Vollenhove. En twaalf jaar nadat hij daar gepacht had, kwam ie nog op de fiets naar de beurs in Emmeloord, want hij had geen geld om een auto te kopen. En het was niet een, wat je zegt, nou, een slechte boer, maar die grond was gewoon te slecht.

Dus wat gebeurde? Langs die polderwegen, die verbindingswegen tussen de dorpen zal ik maar zeggen, daar kwamen smalle bermen. Maar dat waren nou net de bermen waar fietspaden langs gemaakt moesten worden voor de jeugd die vanuit die dorpen naar Emmeloord, naar de middelbare school moest. Daar moesten leidingen en kabels doorheen. Het gevolg was dat je… Ik zeg altijd: de Noordoostpolder is een inversie landschap. De hoofdwegen, die eigenlijk zwaar beplant zouden moeten worden, zijn in heel veel gevallen heel schaars beplant, terwijl de polderwegen, die eigenlijk open zouden moeten zijn, die zijn met bomen beplant, en massaal op het ogenblik.

Bron: Landschapsbeheer Flevoland, interview met Piet Kelder door Gees Brouwer, 3 november 2010.

Alle rechten voorbehouden