Sjoerd Groenman studeerde sociografie aan de Universiteit van Amsterdam. Eén van zijn docenten was Henri Nicolaas ter Veen (1883-1949). In 1943 trad Groenman in dienst van de Directie van de Wieringermeer. Groenman deed voor de Directie sociografisch onderzoek, onder meer in de Noordoostpolder. Hij promoveerde in 1947 te Amsterdam op een sociografie van Staphorst.
In 1948 werd Groenman benoemd tot buitengewoon hoogleraar theorie en methodiek van sociaal onderzoek aan de Rijksuniversiteit Utrecht. Van 1952 tot 1956 was hij tevens bijzonder hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam. Hij bezette een leerstoel die was ingesteld door het Instituut voor Sociaal Onderzoek van het Nederlandse Volk (ISONEVO), dat in 1940 door Ter Veen was opgericht. In de jaren 1948-1956 was Groenman ook directeur-secretaris van het ISONEVO. In 1956 werd Groenman hoogleraar toegepaste sociologie aan de Rijksuniversiteit Leiden.
Groenman was van 1949-1954 secretaris-penningmeester van het Genootschap Flevo, en schreef veel over de inpoldering van de Zuiderzee en over de Deltawerken.
Zie ook Groenmans biografie in het biografisch woordenboek Waterschrijvers van J.D. van der Tuin: Sjoerd Groenman.