Een hoge windsingel houdt de pannen op het dak

Toen de bomen in de windsingels nog niet hoog genoeg waren, waaiden bij storm de pannen van de daken. Sinds zijn singel op hoogte is, mist Evert de Boer, ook na een zware storm, geen pan.

boerderij met erfbeplanting

Een ontginningsboerderij met erfbeplanting in de Noordoostpolder, 1952 (Fotocollectie RIJP; A.D. Van Eck).

Alle rechten voorbehouden

En wat ik mij ook heel goed herinner, en dat zie ik nooit meer. Het begin van die polder was natuurlijk ontzettend kaal. En als er een storm was, zoals afgelopen dagen, als je dan, bij wijze van spreken, tien boerderijen zag, dan waren er vijf bij waar de dakpannen er af waren, vooral in die hoeken waar de wind op aan kwam. En dat blies helemaal schoon, ik heb het naderhand nooit meer zo gezien. Bijvoorbeeld, ik weet nog de ramp in Zeeland in februari ’53. Ik denk dat er bij ons van het dak enige honderden dakpannen af waren. Ook van het huis hoorde je die dingen kletteren.

Ik denk dat, zolang als ik hier woon, dus met mijn vrouw samen vanaf ’83, er nog nooit één dakpan is afgewaaid. En dat is het voordeel van een windsingel. Een heleboel mensen beseffen dat niet. Als je een landbouwblad leest, dan lees je nog herhaaldelijk dat een boerderij getroffen is door zware windstoten, dat het hele dak er af gaat. Het zijn platen en komt er een keer ruimte in, het flapt een keer en ze breken een keer door de bouten heen, dan gaat alles er af. Dan is zo’n heel dak kaal. Als je er een windsingel omheen doet, gebeurt dat absoluut niet. En ik heb ook nooit begrepen dat een verzekeringsmaatschappij dat niet als eis stelt. Want wat is er nou mooier dan een mooie singel om de boerderij. En dat hoeft niet aan drie kanten, maar aan twee of drie, ook mooi.

Bron: Landschapsbeheer Flevoland. Interview met Evert de Boer door Anke van Zwoll op 5 januari 2012.

Alle rechten voorbehouden