Katholieken in Paramaribo

1 geïnteresseerde

De katholieke voorzieningen in Paramaribo bevonden zich zoveel mogelijk bij elkaar in een bepaald deel van de stad, een soort Klein Vaticaanstad, al werd deze term in Suriname niet gebruikt.

De Sint Margarethaschool aan de Gravenstraat in Paramaribo, 1959.

Leerlingen van de Sint Margarethaschool aan de Gravenstraat in Paramaribo, 1959. Genia zit op de derde rij, vierde van links (bron Genia Soudain).

Alle rechten voorbehouden

Ik zat op de Mariaschool aan de (Verlengde) Keizer Straat in Paramaribo en precies tegenover de school staat de Alfonsuskerk. Bij de kerk was een klooster van de paters en fraters, daar woonden ze. Later werd aan de overkant ook nog de Sint Agnesschool gebouwd. De nonnen woonden pal naast de Mariaschool in een deel van het klooster. Soms mocht ik op hun erf en zag de eetzaal en vertrekken met de slaapkamers. Het was streng verboden op het erf van de nonnen te betreden, Ze hadden van die grote honden en daar was ik bang voor. Na schooltijd werd de toegangspoort op slot gedaan en liepen de honden vrij op het schoolerf. Je kon en mocht het terrein niet meer betreden, indien je toch een boodschap moest afgeven werd de ingang van het klooster gebruikt.

Aan de rechterkant van de straat waren de paters en aan de overkant had je de nonnen. En op die school naast het klooster van de nonnen zat ik. [Na de lagere school bezocht ik] de middelbare school, de ULO-MULO, eerst ULO en dan MULO. Ik zat eerst op de Margaretha en toen op de Louise school. Dat is één scholencomplex. Daar had je ook de nonnen, de kerk, het klooster en aan de overkant had je weer de paters, die ook in hun klooster verbleven.

Bron: Batavialand te Lelystad, Project Nederlanders – Wereldburgers, interview met Genia Soudain op 24 januari 2013 te Almere.

Alle rechten voorbehouden