"Lelystad had alles voor me!"

De verhuizing van Tétouan in Marokko naar Lelystad was voor de twaalfjarige Moestafa el Mhassani een grote stap. Hij kende zijn vader nauwelijks, kwam in een ‘nieuw’ gezin, een nieuw huis en een nieuwe stad. Moestafa el Mhassani vertelt.

Zuiderzeewijk

De Zuiderzeewijk (foto Henk Hutten, bron Batavialand).

Alle rechten voorbehouden

We kwamen niet van het platteland. We woonden al in de stad en dat was best een hele grote stad, maar toch, het verschil was gewoon heel groot. En dan kom je hier in Lelystad in een huis, heel groot, heel veel groen. Dat zijn wij niet gewend! Zoveel groen heb je in Marokko alleen maar buiten de stad. Dus, je weet niet wat ziet! Ik weet nog, mijn vader had toen al een fiets voor mijn broer gekocht en hij was diezelfde avond nog in de straat aan het fietsen.

Lelystad is veel kleiner dan Tétouan, maar ik moet zeggen, tenminste ik, ik had binnen een week of twee een band met Lelystad. Want het is niet alleen Lelystad, maar het is ook mijn vader, het hele gezin bij elkaar, alles ruim, groen, alles op loopafstand. Lelystad had alles voor me! Wij woonden prima in Tétouan: we hadden een woonkamer en twee slaapkamers. Hier hadden we vijf slaapkamers! Hier konden we met z’n tweeën in één kamer slapen. We hadden stapelbedden, met z’n tweeën in een stapelbed. Mijn vader had het huis redelijk ingericht. We hadden er al stapelbedden. Hij had per kamer één stapelbed, eentje beneden en eentje boven. Ieder had zijn eigen bed, zeg maar. In Marokko hadden wij twee slaapkamers voor de kinderen. In Marokko waren we met z’n zevenen. Hier hadden we twee personen per slaapkamer. Dat was een hele luxe!

Bron: Project Nederlanders – Wereldburgers, interview met Moestafa el Mhassani op 8 februari 2013 te Lelystad.

Alle rechten voorbehouden