Drie kwartier fietsen

Het vervoer was toen niet zoals nu. Het is niet zo dat ik in armoede groot gebracht ben. Het was geen rijkdom als ik een keer met de trein ging. Het was meestal fietsen van Elburg naar Kampen, naar opoe. Dat was drie kwartier fietsen. Bij slecht weer gingen we over het oude land, want dan konden we schuilen. Als we over de Kamperdijk via Noordeinde naar Kampen gingen, hadden we altijd wel een schuiladres. Als het dan begon te regenen, dan zeiden de mensen: “Kom maar naar binnen!” We wisten precies bij wie we konden schuilen…. Mijn vader huurde een auto als we met het hele gezin naar Kerkenveld gingen, een Dafje. Dat kan ik me nog heel goed herinneren. Bij een rijschoolhouder. En mijn moeder was altijd wagenziek. Wat een toestanden!