Gevolgen afsluiting Zuiderzee

Zuiderzeevisserij 79

In het kader van de digitalisering van een deel van archief van de Zuiderzeesteunwet is een blog bijgehouden. Deze blog is geplaatst op Flevolands geheugen in de serie Zuiderzeevisserij.

79.jpg

Het dichten van de Afsluitdijk had een grote verandering tot gevolg in het visserijbedrijf. Tot op dat moment volgden de teelten elkaar seizoensgebonden op.  Van februari tot en met april werd de haringvisserij uitgeoefend, gevolgd door die van de ansjovis tot begin juli. Vervolgens ging je op paling vissen of op bot. De garnalenvisserij besloeg september tot en met november en in de winter viste je op spiering tot de paairijpe haring weer binnentrok.

De eerste jaren na de afsluiting leek de zee wel dood, zo weinig was er te vangen. Sommigen probeerden in de Waddenzee te vissen of stapten over op de palingdwarskuil en spieringvisserij in het IJsselmeer. Door de op korte termijn volgende inpoldering van de Noordoostpolder hadden de ambtenaren van de Rijksdienst begin jaren dertig in Vollenhove het meeste succes om visserszoons van boord te houden. Zij schoolden zich om tot ambachtsman of onderwijzer. Omdat er in die tijd ook voor onderwijzers geen werk was, kwamen de jonge visserszonen in allerlei functies terecht.

Op de foto afgedankte en gezonken vaartuigen in de Binnenhaven van Vollenhove. In geen enkele plaats langs de Zuiderzee tekenden de rampzalige gevolgen van de afsluiting zich zo duidelijk af als in Vollenhove.

 

Alle rechten voorbehouden