Geen eigen praktijkruimte - niet erg handig

De eerste verloskundige van Zeewolde

In 1984 ging Ria Thompson als verloskundige in het nog jonge Zeewolde werken. Op dat moment had ze nog geen eigen praktijkruimte. Ze moest een ruimte huren bij de huisarts, en dat leidde soms tot gedoe.

Westergo

Woningen aan de Westergo, 1986 (collectie Joop Poelhekke).

Alle rechten voorbehouden

Ik heb eerst bij dokter Nijboer gezeten. Toen hij vanaf het Trekkersveld op het hoekje van de Oostergo en het Mazerhard kwam, heb ik met hem kunnen regelen dat ik daar één middag of één dagdeel per week spreekuur kon houden. Dat was volgens mij al zo’n beetje vanaf 1984, 1985. Dat ging op zichzelf wel aardig, maar soms liep dat wel eens mis. Dan vergat hij dat ik op maandagmiddag kwam en had hij zelf al een spreekkamer vol met allemaal mensen die voor hem kwamen. Dat was dus toch niet zo erg praktisch.

Eigenlijk ben ik vrij snel gaan uitkijken naar wat anders, want ik dacht: “Dat wil ik niet; dat is niet erg handig.” Het was ook niet handig voor de mensen die voor mij kwamen, want zij kwamen ook voor niks natuurlijk. Dan deed ik mijn werk maar weer bij die mensen thuis. Dat was dan ook nog een optie. Omgekeerd: als er eens iemand ging bevallen op zo’n dagdeel, dan kon ik ook geen spreekuur doen.

Ik weet eigenlijk niet meer hoe lang ik bij dokter Nijboer gezeten heb, maar ik denk een jaar of misschien twee jaar. Toen heb ik overleg gehad met het consultatiebureau. Dat zat op de hoek van Mazerhard en Westergo. Dat was zo’n zelfde gebouwtje op dat hoekje. Daar kon ik ook een dagdeel een ruimte huren, maar die was dan gewoon vrij voor mij. Ik kon de ruimte voor een bepaalde middag huren, en daar had ik dan een opklaptafel staan, een onderzoektafel. Daar heb ik ook wel eens geslapen, want daar was ’s nachts verder niemand aanwezig en dat kon dan ook gewoon als dat nodig was.

Bron: Landschapsbeheer Flevoland, project Oral History Zeewolde, interview van Tienke Drost met Ria Thompson.

Alle rechten voorbehouden

Media