Mantelzorg in Marokko

Vanuit de cultuur, de traditie – om niet te zeggen vanuit het geloof – is het gewoon de plicht van jongeren om voor de ouderen te zorgen. Op het moment dat jij getrouwd bent, een gezin en een huis hebt, dan komen de ouders bij jou in huis als ze te oud zijn om voor zichzelf te zorgen. Zo gebeurde dat ook in Nederland. Dat kan als je een prima inkomen hebt. Maar je ziet ook in de steden van Marokko dat jonge paren het net zo moeilijk hebben als hier in Europa om de touwtjes aan elkaar te knopen. Dus, man en vrouw werken allebei en kunnen dus niet ook nog voor de ouders zorgen. En nu zie je daar een ontwikkeling: als je je het kunt permitteren, dan laat je jouw ouders zelfstandig wonen, maar dan zorg je dat ze hulp in huis krijgen. Beschik je niet over de middelen om dat te doen, dan nemen ze hun ouders wel in huis. Maar ondertussen is er ook iets ontstaan als verzorgingstehuizen, bejaardentehuizen, maar niet alleen voor mensen die echt niets hebben (want die waren er altijd al, maar dan zit je echt in de goot als je in zo’n tehuis terecht komt), maar die tehuizen krijgen een hele andere status binnen de Marokkaanse gemeenschap. Er zijn nu ook tehuizen voor mensen die kinderen hebben met een redelijk inkomen. Dus het krijgt een heel ander imago. Dat is nog niet overgewaaid naar de Marokkaanse gemeenschap in het buitenland.