Redactie
Het is bij mij altijd gemoedelijk overgekomen, ja, misschien wel door dat je toch – dat klinkt nu heel ouderwets – maar als schoolmeester was je wat in die tijd. Iedereen zei ‘hallo, meester’ en ‘goedemorgen, meester’. Mijn broer kwam eens bij mij op bezoek en vroeg: ‘Word je daar nu niet stapelgek van?!’ Ik heb daar een hele fijne tijd gehad, eigenlijk ook wel van rust. Het werk was wel druk, maar je had geen gezeur aan je kop, omdat ik alleen was. Eigenlijk eigen baas.
Er is nooit een inspecteur geweest in die tijd, terwijl de inspecteur zeker wist van het bestaan van die school, want die moest ieder jaar toestemming geven of ik nog langer blijven mocht, omdat ik geen hoofdakte had en toen nog geen 25 jaar was. Dat zijn twee eisen die aan het hoofd van een basisschool gesteld werden: 25 jaar en in bezit van de volledige hoofdakte. Ik kreeg dus een ontheffing. Ik heb daar gezeten totdat mijn diensttijd om was.