"Je kunt het bijna als een stripverhaal volgen"

De drie grote polders van Flevoland – Noordoostpolder, Oostelijk Flevoland en Zuidelijk Flevoland – hebben elk een ander karakter gekregen. Architect Brans Stassen, één van de ontwerpers van Almere, legt uit hoe dat komt:

waterwijzer

De Waterwijzer, het inmiddels gesloopte kantoor van ZZW (foto Heemschut Flevoland).

Alle rechten voorbehouden

Je kunt de hele polder beschouwen als een geschiedenis van ideeën over hoe de stad eruit moet zien. Die kun je hier bijna als een stripverhaal volgen. Als je door de Noordoostpolder rondrijdt, zie je hoe ze daar vlak na de oorlog over dachten. Lelystad is eigenlijk een modernistische stad, die is gebaseerd op de uitgangspunten van de moderne stedenbouw en architectuur. Rechte straten, rechte gebouwen. Wat dat betreft is het gebouw De Waterwijzer van belang: dat is, als puur modernistisch gebouw, één van de meest bijzondere gebouwen in Lelystad. De gemeente Lelystad wil het nu slopen. Nou, dat getuigt van weinig besef van het cultureel erfgoed.

Almere, nog tien jaar verder, zag ook de nadelen van de moderne stedenbouw. Als je nu in Amsterdam-West gaat kijken, dan vind je daar heel veel groen, maar heel weinig sfeer. Het is er groot, breed en winderig. Je hebt er heel veel zon, maar de echte intimiteit van de stad, die mis je daar. We wilden een gewone, klassieke Europese stad maken. Dat was één van de uitgangspunten van Almere.

Bron: Batavialand te Lelystad, project Verhalen Vissen, interview met Brans Stassen in de Nieuwe Bibliotheek Almere, 15 oktober 2011.

Alle rechten voorbehouden