Redactie
We zagen een advertentie voor het plan Huiswaard Drie in Alkmaar en daar wouden wij wel naar toe! Wij hebben ons daar op ingeschreven…. Op een gegeven moment kregen we een brief terug: we waren afgewezen door het Centraal Bureau Huisvesting in Amsterdam. Alkmaar had het CBH gevraagd of we urgent genoeg waren om daar te mogen wonen. En toen werden we afgewezen, omdat mijn dochter acht jaar was en mijn zoon vijf jaar. Was het andersom geweest – was mijn zoon acht jaar geweest en zij was vijf jaar – dan was het wel urgent geweest, maar nu niet!
Ik werd afgewezen. Toen ben ik zo kwaad geweest, dat ik naar het CBH ben gegaan en daar ruzie heb gemaakt. Ik zei: “Ik ben hier nog nooit geweest! Ik heb nog nooit één hand opgehouden. En nu wil ik zelf een huis gaan kopen en dan weigeren jullie mij, omdat ik dat niet mag doen!” Nou, ik ben tekeer gegaan, iedereen stond te kijken.
Op een gegeven moment ben ik kwaad weggelopen. Maar er zat een hele dikke kerel. Ik zie hem nog voor me: een grote sigaar in zijn bek en die had zo eens gekeken hoe het daar ging. “Kom eens hier!” Hij zei: “Waarom ga je niet in Lelystad wonen?!” “Ik wil niet naar Lelystad, ik wil in Alkmaar wonen!” Hij zei: “Daar kom je niet in! En Alkmaar is net zo ver als Lelystad.” “Nou,” zei ik, “schrijf me dan maar in! Ik zie wel hoe het komt.” Nou, binnen twee maanden hadden we een huis! Een nieuw huis in de Punter. Ik was de eerste bewoner. Er was nog geen bestrating, er was nog helemaal niets. Nou, daar zijn we toen gaan wonen.