Redactie
Mijn man was heel sportief. Op Lelystad-Haven gaf hij altijd uiteenlopende sportlessen aan de kinderen…. Hij was nooit thuis. Ja, de kinderen moesten wat te doen hebben. Ja, daar was hij echt voor! Hij heeft ook in Emmeloord gewoond en ik ging vroeger in Emmeloord naar school. In de jaren ’90 kreeg mijn man, die inmiddels was overleden, een uitnodiging van de ijsvereniging in Emmeloord. Dus ik belde op: “Ja, ik ben vroeger wel in Emmeloord op school geweest, maar….” “Maar je bent toch getrouwd met Karst?” “Ja, ik ben de vrouw van Karst, maar hij is inmiddels overleden.” “Nou, dan word jij uitgenodigd!” Ik zei tegen mijn oudste zoon: “Ga je mee?”
Nou, er kwamen toch verhalen los, die kenden wij helemaal niet! Want Karst had in Emmeloord van alles opgericht: zwemclub, korfbalclub, bridgeclub, voetbalvereniging, ijsvereniging … Dan was hij een paar jaar voorzitter en dan ging hij er weer weg. Dat wisten wij helemaal niet! Maar dat stond allemaal keurig op een lijst. Ja, dat vond ik leuk.
[In Lelystad-Haven heeft hij het zwembadje gebouwd.] Het zwembad lag bij ons dan voor de deur en als het zwemseizoen was, dan waren mijn man en zijn broer Inne Piet – we woonden naast elkaar – het zwembad aan het repareren. Eerst hebben ze het helemaal gebouwd, maar ja, elk jaar gebeurde er wel wat waardoor het gerepareerd moest worden. Dan lag het voor ons huis en kwamen er nog een paar mannen bij. Gezamenlijk sjouwden ze het zwembad naar het water…. Ongeveer 250 volwassenen en kinderen hebben er hun diploma gehaald, want we hadden één keer in het jaar een diploma-uitreiking. Er kwam dan speciaal een official.