De Mississippi Delta zeventien jaar na orkaan Katrina

In één van mijn bijdragen die in 2020 op Flevolands Geheugen is geplaatst heb ik gemeld dat ik in het kader van een missie door enige medewerkers van Rijkswaterstaat in 2003 een bezoek heb gebracht aan de Mississippi Delta. In dat artikel heb ik een korte beschrijving van de delta gegeven.

Dijk in New Orleans met bescherming tegen overstroming (2)

Dijk in New Orleans met bescherming tegen overstroming (foto Bart Schultz; Batavialand, collectie Bart Schultz).

Alle rechten voorbehouden

Enkele weken geleden zie ik toevallig een documentaire van de EO op de televisie, die vooral gaat over enkele families die nog buitendijks in de Mississippi Delta wonen in huizen die op zo’n vijf meter hoge palen boven het landschap staan. Het gaat om nog bijna veertig families, die voornamelijk leven van visvangst en het vangen van schaaldieren.

In de documentaire wordt een oude visser geïnterviewd die mij fascineert. De man heeft zijn hele leven in de delta gewoond en kent de omstandigheden in het gebied, denk ik, als geen ander. Hij beschrijft dat de delta steeds verder afkalft, waardoor de zee tijdens de hurricanes een steeds groter risico gaat vormen voor het vaste land en voor New Orleans. Hij heeft het toenemende risico dus goed in de gaten maar hij wil, hoewel hij onbeschermd op een onveilige plek in de delta woont, zelf toch niet weg.

Ons bezoek in 2003 vond dus ongeveer twee jaar voor orkaan Katrina plaats. We zijn toen door medewerkers van het US Army Corps of Engineers, de dienst die in het gebied verantwoordelijk is voor het waterbeheer en de bescherming tegen hoog water, uitstekend geïnformeerd over de situatie in de delta, de banen die de orkanen volgen en de sterkte van de toenmalige dijken en andere voorzieningen ter bescherming tegen overstromingen. We hebben ook verschillende relevante plaatsen in de delta bezocht. Ik ben daar toen behoorlijk van geschrokken, omdat het nogal een lappendeken van voorzieningen was. Het Army Corps was zich daar ook terdege van bewust, maar gaf aan dat het door gebrek aan financiën tot dan toe niet gelukt was om betere voorzieningen tot stand te brengen.

Orkanen worden ingedeeld in vijf klassen. Klasse 5 is de zwaarste. Bij het Army Corps was bekend dat tot en met een orkaan Klasse 3 de dijken het wel zouden houden, maar dat het daarboven best fout kon gaan. Orkaan Katrina zat tussen Klasse 3 en 4 in, en helaas ging het fout met alle gevolgen van dien, 1.800 doden en 125 miljard US dollar schade. Inmiddels zijn de dijken hersteld en zijn een aantal andere voorzieningen getroffen. Het veiligheidsniveau heeft men echter niet verhoogd, zodat het bij een orkaan die sterker is dan Klasse 3 nog steeds fout kan gaan.

Als er een orkaan aan komt ga ik altijd naar CNN kijken. Zij doen in dergelijke gevallen uitstekend verslag met goede beschrijvingen van de loop en de sterkte van de orkaan, en journalisten op de relevante locaties. Eind augustus 2008 ging Klasse 4 orkaan Gustav recht op New Orleans af, maar boog op het laatste moment naar het westen af en New Orleans werd gespaard. Eind augustus 2021 was het met Ida, een orkaan van Klasse 4, opnieuw raak. De bevolking in de overstroombare gebieden werd geëvacueerd. Uiteindelijk boog ook deze orkaan naar het westen af en werd New Orleans opnieuw gespaard.

Laten we hopen dat het in de beschermde gebieden nog lang goed gaat, al heeft de oude visser in de EO-documentaire er geen vertrouwen in. Toen hem werd gevraagd of de dijken het tijdens een nieuwe zware orkaan zouden houden, zei hij dat dit niet het geval zou zijn.

Alle rechten voorbehouden

Media