Polderwegen? Een eind zonder eind

Opvallend heb ik altijd die rechte wegen gevonden. Die gaven geen sfeer. Ik zei altijd: ‘geef mij Drenthe maar’. Ik had er geen moeite mee, maar we vonden het niet leuk. Dat kun je ook niet leuk vinden. Maar dat de kavels recht waren, dat was wel heel belangrijk. En wat het zwaarst is, dat moet het zwaarst wegen. Dat weet je toch zelf ook als je boer bent: hoe rechter de kavel, hoe gemakkelijker. Toch heb ik wel eens gezegd: ‘Hè, kom je weer bij zo’n lange, rechte weg’. Neem nou de Zwartemeerweg, dat is één lange streep. Er zijn nog wel wegen waar een klein beetje variatie in zit, maar er zijn hier ook soms wegen waarvan ik denk: ‘Hai, hai, hai; een eind zonder eind’.