Wakker liggen van het gekwaak van de kikkers

’s Avonds waren er vrijwel geen geluiden die door mensen werden veroorzaakt. Er waren bijna geen auto’s. Henk Veringa kon dan op zomeravonden wakker liggen van het geluid van de kikkers verderop in de polder.

Poelkikker

Poelkikker (Piet Spaans - Eigen werk, CC BY-SA 2.5, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=1683096).

En ’s zomers, ja dat was toentertijd, dan lag ik avonden wakker, alleen al van het gekwaak van de kikkers, terwijl die sloten toch een behoorlijk stuk bij ons verwijderd waren. Dat was echt drie blokken verder. Maar die kikkers hoorde je. ‘s Nachts en ’s avonds was het rustig. Er waren twee of drie mensen in de straat die een auto hadden en ja, dan was het nog alleen maar voor de brandweer of de jachtopziener. Verder hadden heel weinig mensen een auto. Dus je werd ook niet gestoord van lawaai. Het was ontzettend rustig. Ja, dan hoorde je die kikkers en dan heb ik heel wat uurtjes wakker gelegen hoor. Ook van de warmte kon je niet slapen, want geïsoleerd werd er ook niet. Dus je lag zo onder de pannen en ja, daar drong alle geluid door. Of ik nou van de warmte wakker lag of van de kikkers, dat weet ik niet, maar slapen kon ik soms ’s avonds moeilijk. Ja, je had echt veel van die geluiden, dat was heel normaal.

Bron: Landschapsbeheer Flevoland. Interview met de heer H. Veringa door Anke van Zwoll op 29 november 2012.

Alle rechten voorbehouden