Redactie
Nederland was voor mij nieuw met Westerse gedachten en omgangsvormen. Nou, gelukkig kwam ikzelf ook uit een stad. Dus sommige dingen kwamen wel overeen, andere niet. Iedereen heeft zijn eigen waarden en normen. Dus je moet ook hier in Nederland je eigen plekje vinden met behoud van je eigen identiteit…. Ik was zelf één van de ambitieuze meiden die er toen in mijn omgeving waren. Iedereen had bepaalde doelstellingen. Voor ons was het eigenlijk normaal, maar voor andere mensen lag het wat moeilijker…. Meisjes hadden toen ook [in Marokko] gewoon de vrijheid om haar studie af te maken en bepaald werk uit te voeren. Dat was gewoon gebruikelijk bij ons in de stad.
Toen ik naar Nederland kwam, ben ik behoorlijk geschrokken…. Er bleken totaal andere entourages in Nederland te zijn, gewoon mensen van het platteland, mensen die niet geschoold zijn, mensen die geen ambities hebben, mensen die tevreden zijn, die niet kritisch zijn. Dat was gewoon mijn wereld niet! Het was heel erg moeilijk voor mij binnen die groep mensen en ik moest voor mijn ambities vechten. Dat was niet gemakkelijk. Dat was echt een heel zware klus, want ik moest toentertijd 1) mijzelf ook waarmaken, 2) mijn toekomst opbouwen en 3) andere mensen bewijzen dat ik een vrouw met ambitie ben die een eigen plek in deze vreemde gemeenschap wil creëren. Dat lag vooral aan de Marokkaanse gemeenschap, want de Marokkaanse gemeenschap was echt traditioneel, heel erg traditioneel. Die had toen een totaal andere gedachte: elke vrouw was tevreden met haar traditionele rol binnen het gezin en daarbuiten was het eigenlijk moeilijk om een carrière te realiseren.