Van Friesland naar Zuidelijk Flevoland

Solliciteren naar een boerenbedrijf in Zeewolde

Renske Wassenaar werkte als analiste in een ziekenhuis in Leeuwarden. Ze kreeg verkering met boerenzoon Bauke Bierma. Eind jaren zeventig solliciteerde Bauke met zijn vader naar een boerenbedrijf in Zeewolde.

Zeewolde 1980

Het gebied van het toekomstige Zeewolde met jachthaven Wolderwijd, 1980 (collectie J. Poelhekke).

Alle rechten voorbehouden

Ik ben opgegroeid in een gezin van vier kinderen, twee zusjes en een broer. Ik ben opgegroeid in Tzummarum, het noorden van Friesland, 500 meter van de Waddenzeekust. Wij woonden twee kilometer buiten het dorp. Daar was een lagere school en daar ging je naar toe. En daarna ben ik naar Franeker gegaan en heb er de MAVO doorlopen. En toen ging ik naar Leeuwarden naar de analistenschool. Dat was een HBO. Die heb ik afgerond. En toen ben ik gaan werken in het ziekenhuis in Leeuwarden, in het klinisch-chemisch laboratorium. Na verloop van tijd leerde ik Bauke kennen.

Een kleine anekdote: je moest daar ook nachtdiensten draaien. ’s Winters is er eens een keer een boel sneeuw gevallen en eigenlijk was het noorden van Friesland helemaal van de rest van Nederland afgesloten. Treinen reden niet, auto’s kwamen eigenlijk niet van A naar B. En ik had een weekenddienst en toen is Bauke met de tractor naar mij toegekomen, want ja, op een andere manier kon hij niet naar Leeuwarden toe. Dat was wel een hele speciale tijd. Ik had een opa en oma in Leeuwarden wonen en daar sliep ik dan. Achter de bank hadden ze een bedje gemaakt en dan was ik daar voor een week onder de pannen, want ik kon niet thuis komen.

Op een gegeven moment vertelde Bauke dat hij en zijn vader waren benaderd om te gaan solliciteren naar een bedrijf in de polder. Vanwege de ruilverkaveling had men grond nodig en Bauke had stage gelopen bij iemand die in de organisatie en het bestuur zat van de ruilverkavelingscommissie. En hij zei: “Is het misschien iets voor jullie om te solliciteren?” Toen hebben ze samen overlegd. Ze hadden ook grond ver van het bedrijf vandaan, dus hun grond lag niet allemaal rondom het bedrijf. Dat gaf toch wel heel veel gedoe, want je moest heen en weer rijden en dat kostte heel veel tijd. En bovendien was het zware grond.

Toen hebben ze besloten om te zeggen: “Wij gaan solliciteren en wij hopen dat we een kans krijgen.” Nou, daar zijn een aantal sollicitatiegesprekken uit voortgekomen en die gesprekken zijn ten eerste gevoerd met Bauke’s vader, omdat Bauke nog geen 26 was. Het was leeftijdgebonden; je moest 26 of in ieder geval 25 plus zijn en die gesprekken zijn dus met zijn vader gedaan. Je werd behoorlijk doorgezaagd over hoe en wat je was; je moest aan bepaalde voorwaarden voldoen.

Bron: Landschapsbeheer Flevoland, interview van Harry de Jonge met Renske Bierma, 16 september 2019.

Alle rechten voorbehouden