Redactie
Ik weet nog dat ik ooit eens, voor het IVN, bij een IVN-dag in Burgers Zoo in Arnhem, een lezing gegeven heb over deze bermen. En dat zijn natuurlijk mensen die zeer geïnteresseerd zijn en dan krijg je dus de meest leuke reacties, van: "O, we komen eens een keer kijken." Als je dan vertelt dat hier geelhartjes staan en stijve ogentroost en fraai duizendguldenkruid en echt duizendguldenkruid, dat geloven ze niet, want ja, waar staat dat? Ja, aan de Noordzeekust, maar het staat hier ook. En dat is dan heel erg leuk dat je na al die jaren ziet dat dit soort van dingen ontstaan en het is nog steeds fijn.
En de berm stabiliseert zich nu, een aantal van deze heel leuke dingen die verdwijnen. Je krijgt toch een wat dichtere vegetatie zonder dat je nu kunt stellen dat die biomassa enorm toeneemt. Want het is zijn algemeenheid zo: als de biomassa groot is, loopt de soortenrijkdom terug. Maar als de biomassa laag is, kun je heel veel soorten hebben. En dat was hier ook het geval.