Dicht bij de kleinkinderen blijven

Veel Surinamers zijn niet van plan om in Suriname hun oude dag door te brengen. De belangrijkste reden is dat de kinderen en kleinkinderen in Nederland wonen. Cecilia Rahimbaks vertelt.

Straatbeeld Paramaribo

Suriname, straatbeeld van Paramaribo, 1 april 1975 (Nationaal Archief/Fotocollectie ANEFO, licentie CC-BY-SA).

Ik ga niet meer terug naar Suriname! Ik zeg niet dat ik niet met vakantie zou gaan. Ik wil op een gegeven ogenblik best wel overwinteren, maar mijn kleinkinderen zijn nog klein. De ene is elf jaar en is dus nog niet echt zelfstandig, maar als ze straks zelfstandig naar school gaat, dan zal ik er over nadenken. En ik heb nog twee kleinkinderen die in Amsterdam wonen. Die zijn respectievelijk twaalf en acht, maar goed, voor hen maak ik me niet zo druk, omdat ze de oma van hun vaders kant dicht bij hun woont. De opvang is dus goed, maar mijn kleine meisje …. zoals nu bijvoorbeeld: mijn huismiddeltje omdat ze heel erg aan het hoesten is. Mijn schoonzoon werkt en mijn dochter werkt. Omdat ik hier dus woon, is dat qua opvang gemakkelijk voor hen. Als ze ziek is en ze moeten gaan werken, dan weet u hoe dat gaat, dat is altijd lastig. Dus ik zeg:

“Als zij een beetje zelfstandig wordt, dan zal ik niet zeggen dat ik niet twee of drie maanden ga overwinteren.”

En zeggen: “Elk jaar met vakantie gaan.” Nee, dan ga ik liever ergens anders naar toe.

Bron: Batavialand te Lelystad, Project Nederlanders – Wereldburgers, interview met Jules en Cecilia Rahimbaks op 22 januari 2013 te Lelystad.

Alle rechten voorbehouden