Onkruid, het eerste gewas in de polder

1 geïnteresseerde

Het eerste leven op de drooggevallen grond bestond uit onkruiden. Daaronder was ook driekant, een plantje dat Albertus Lokhorst nog niet kende.

zeeaster

Zeeaster (zulte) in nog maar net drooggevallen polderland, in dit geval de Wieringermeer (Batavialand, Album Mesu II).

Alle rechten voorbehouden

Nou, de eerste plantjes waren driekant. Daar hadden we praktisch nog nooit van gehoord en het is een onkruid dat weinig voorkomt. Er waren bij de vuurtoren van Kraggenburg wel drie kavels die onder die driekant zaten. In het begin wisten we helemaal niet wat voor spul het was. Dat driekant bestaat uit bolletjes en die lijken wel wat op bloembollen, heel klein en het is compleet onkruid. En er waren drie kavels die er mee vol zaten.

Hoefblad en driekanten, dat waren de eerste onkruiden hier. En distels en riet natuurlijk, dat is van nature zo. Het riet kwam maar zo op. Jonge, het was er woest en ledig. Het groeide zo maar. Het zat in de grond en was met het water meegebracht en toen weggezakt. Zo is dat ontstaan. Ja, een heel mooie tijd. En riet, bij bosjes. En achter Schokland, daar groeide dus nog veel meer riet.

Doordat koolzaad zo vlug groeide en het riet wat later natuurlijk, kreeg dat geen kans. En zodoende is dat heel makkelijk geweest voor de onkruidbestrijding, om het zo maar te zeggen. Ja, dat is heel goed gegaan. De zeeaster is ook een bekend gewas. Die komt blijkbaar ook met het water mee, vast en zeker. Want op een gegeven moment zagen we er toch bloempjes komen.

Bron: Landschapsbeheer Flevoland, interview met de heer Albertus Lokhorst door Dicky Meijer, 2 oktober 2010.

Alle rechten voorbehouden