Een simpel grasbaantje, of toch meer?

Vroege plannen voor een vliegveld bij Lelystad

Roel van Duin, adjunct-directeur van de Rijksdienst voor de IJsselmeerpolders, had eind jaren zestig al plannen voor een vliegveld bij Lelystad. Michel van Hulten, destijds hoofd van de Economische en Sociografische Afdeling, vertelt:

vliegveld Lelystad

Vliegveld Lelystad anno 2016 (foto Henk Pruntel)

Alle rechten voorbehouden

Het enige echte conflictpunt dat we daarover hadden in de tijd dat ik hier met het onderzoek zat, ging over het feit dat het al heel vroeg duidelijk werd dat Van Duin niet alleen maar een grasbaantje wilde voor het strooien van gif (of niet het strooien van gif, dat weet ik niet meer). De vliegtuigjes moesten de landerijen van de Rijksdienst bedienen. Je kon nergens met tractoren in, want er moest eerst riet komen. Het was allemaal zompig. Bestrijdingsmiddelen en desnoods kunstmest moesten met vliegtuigen worden verstrooid.

Maar toen al had Van Duin de bedoeling daar wat meer mee te willen en zich niet daartoe te beperken. Het moest een vliegveld worden. Toen was de discussie: het eerste kan op de plek waar het is neergelegd door de Rijksdienst, waar het nog steeds ligt. Zodra het praten begon over de vraag of men er later meer mee zou kunnen, werd het een conflict. Dat vliegveldje moest als de donder verplaatst worden. Het moet een blok verder naar het zuiden of zuidoosten. Dan had het verder van Lelystad af gelegen. Om een of andere reden - waarom weet ik niet- was Van Duin daar tegen. Hij wilde dat niet. Het vliegveld bleef op de plek waar hij het al geconcipieerd had in het landbouwkundig plan. Over dat vliegveld is door de jaren heen heel veel gepraat.

Bron: Batavialand te Lelystad, Audiovisueel Archief, interview met Els van Hulten, Michel van Hulten en Jan Lindhout, 11 oktober 2016.

Alle rechten voorbehouden